Get Adobe Flash player

Calendar جنتری

اکتبر 2023
دسچپجشی
1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031

Who's Online مهمانان آنلاین

ما 205 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم

غازی امان الله خان

اولین لویه جرگه در زمان امان الله خان

اولین لویه جرگه در زمان امان الله خان

جشن حکومت شاهی محمد ظاهرشاه

جشن زمان شهید سردارمحمد داؤد خان

شهید سردار محمد داود خان

dawd S

تاریخچه ساخت ارگ کابل یا قصر ریاست جمهوری

1919 شاه امان الله خان شاه افغانستان

شاه امان الله خان شاه افغانستان 1919

(1957) محمد ظاهرشاه در ماسکو

(1957) محمد ظاهرشاه در ماسکو

پښتانه پر څوسترو ښاخونو ویشل شوي دي ؟

د اسټراليا اوښبه افغانان

مرحوم مدیر صاحب الدین

sahebdin

مرحوم مدیر صاحب الدین

برچسب‌ها:تاریخ افغانستان و پشتونها

تاریخ خورشید جهان

Khurshaid Jahan Histori A 200تاریخ خورشید جهان

 

بنیاد خیریه پیمان

Paiman Charity Foundation 2017 200 TUM

بنیاد خیریه پیمان
Paiman Charity Foundation
www.paimanfoundation.com

ترجمه وتفسیر « احمد » ـ جزء سی‌ ام (30 )

ویب سایت جدید ولایت لوگر

خطاطي نستعليق آنلاين

logo ass

کمپیوتر سرویس

آموزش حج وعمره همراه با عکس

تانجانت بورد پښتو

ویب سایت جدید ولایت لوگر

رئیس جمهور محبوب ما محترم داکتر محمد اشرف غنی احمدزی

د پښتو ژبی نوی فونتونه

دپښتو درسونه کتاب

د رياضي لومړی کتاب ـ تر ۹ ټولګي

د ریاضی دوهم کتاب

Math Book GCSE 2 200

دریاضی دریم کتاب

مرحوم تورن جنرال نصرالله خلیل

محمد ابن عبدالوهاب عربی

کمپیوتر سرویس

دو روز پي در پي

du ruze paidarpai

انجمن کلتوری افغانها در سویدن

آموزش نماز برای کودکان

کتابخانۀ دانشنامۀ افغان

Map of Country نقشه کشورها

نعت عالم شوقی

Naat Alem 200

مسجد آنلاین

www.kodakan.se

kodakan afghan 200

Afghanistan افغانستان

imagescak6d4un 200

بازی اطفال با گل

blommor aa

تظاهرات گستردۀ افغانها مقابل سفارت امریکا

اختره ته راغلۍ

Akhtara 200

آشپزخانه کوچک من

Home خانه

د يوه افغان معلم تعلیمي ژوند ته یوه کتنه

د يوه افغان معلم تعلیمي ژوند ته یوه کتنه

Ustad En. Abdullah Wardak A 200اوومه - برخه

عبدالله - وردک

انګلستان - اپریل - ۲۰۲۰

ګرانو او قدرمنو لوستونکو!

السلام عليکم و رحمت الله وبرکاته!

الله(ج) د وکړي، چې ټول روغ، جوړ، او د نېکو کارو په کولو بوخت وئ.

ګرانو او قدرمنو لوستونکو!

له تاسې ټولو نه په ډېره درناوۍ هیله کوم، چې زما لیکنه تر آخره پورې په ډېر غور سره ولولئ، او خپل نظرونه له ما سره شریک کړئ.

د لیکنې پدغه برخه کې، غواړم چې ګرانو او قدرمنو لوستونکو ته، پاکستان ته، د خپل هجرت په هکله یو څه معلومات وړاندې کړم.

زه د ۱۳۶۲ لمریز کال، د سنبلې د میاشتي په ۲۸ نېټه، په لومړي ځل د پاکستان، په طرف مهاجر شوم.

مونږه په قلعهٔ واحد کې یو د خټو غریبانه کور درلوده، او د هغې په جوړولو کې مو ډېر زحمت ګاللی و.

ما خپل ټول معاش، د همدغه کور په جوړولو کي مصرف کړی، او هغه مو دوه منزله جوړ کړی و.

 

مونږه ۴ نفرو، چې یو زما کشر ورور ، او بل د انجینرۍ د پوهنځۍ یو استاد، او بل ددغه استاد پلار و، د مازدیګر په وخت له خپله کوره، د مرغ ګیرانو د کلی په طرف مو حرکت وکړ. شپه مو هلته د یوه ورور په کور کې تېره کړه، او بیا په ارغندۍ کې مو له یوه ورور سره ښه ډوډۍ وخوړه، او بیا میدان ښار ته، د یوه کوتل له لارې د ننه شوو. کله چې میدان ښار ته ورسېدو، طیارو بمباري شروع کړه. مونږه هم نابلده وو، او په ځنګله کې مو ځانونه پټ کړل. کله چې بمباري خلاصه شوه، نو بیا د ولس خلک راپیدا شول، او مونږه ته یې، د مېلمتوب غېږ خلاصه کړه. پدغه خلکو کې زه د پولیتخنیک د لیلیې یوه استاد وپېژندلم، او ډېره ښه رویه یې را سره وکړه. بیا له هغه ځایه، سور پله ته ورسېدو، او هلته د نرخ مجاهدینو، زمونږه ډېر تود هرکلی وکړ. له هغو ځایه، د کور په طرف د شپې له خواه په حرکت کې وو. هغه بل استاد، به ډېرې زارۍ کولې چې یوه شېبه به دمه وکړو. خو دده دمې نه خلاصېدلې، او ده به په پاخه سرک دمه کوله، او غوشتل یې چې لږ شانته سترګه په پاخه سرک پټه کړي. ما به ورته ویل، چې که ته په پاخه سرک ویده کېږې، نو بیا ولې په موټر کې نه راتللو. زه او د هغې پلار په تګ کې وو. دغه استاد به چیغې کړې، چې اې خلکو! د کارمل له ظلمه الله(ج) خلاص کړو، او اوس د استاد عبدالله، په ګیر کې بند پاته یو. ما خبرې نه ورسره کولې، او خپل تګ ته مې ادامه ورکوله. هغه وو، چې سهار وختي خپل کلي ته ورسېدو، او هغه بل استاد بیا زما سپین ګیري پلار، په خره سپور د هغو کلي ته ورساوه.

د یادونې وړ ده، چې هغه د میدان ښار بمباري به شاید، زمونږه په خاطر نه وه.

یو څه وخت وروسته، د ۱۳۶۲ لمریز کال، د سنبلې د میاشتې ۲۸ نېټه وه، چې زه او کشر ورور مې، له کوره له نورو کلیوالو، او د نیږدو کلیو، له خلکو سره یوځای د پېښور په لوري حرکت وکړ. ما له خپله کوره ښه د لرګي لکړه، له ځانه سره واخیستله. زما مرحومې شیرینې مور به بیا هغه د لرګي لکړه، هر وخت ما ته را په یادوله. الله(ج) د زما مور او پلار، له ټولو مسلمانانو مړو سره وبښي. آمین یارب العالمین.

کله چې مونږه د ځاځیو ریاست ته ورسېدلو، نو ریاست یې په همغه شپو او ورځو کې له منځه وړی و.

د سهار په وخت ۱۱ بجې، د ترې منګل، بازار ته راکوز شوو. هواه دفعتاً ډېره ګرمه راته معلومه شوه.

له ترې منګل څخه د پېښور، په لوري، په یوه لیني موټر کې مو حرکت وکړ. زه ډېر تږی شوم، او موټروان ته ورغلم، او هغه ته مې وویل، چې ته مسلمان یې!؟ هغې راته وویل چې څه خبره ده!؟ ما ورته وویل، چې زه جل ووهلم، او ته له بازارونو، همداسې تېرېږې، او موټر نه دروې! هغو راته وویل چې ګمان کوم، چې نوی راغلی یې. ما ورته وویل چې هو، زه نوی راغلی یم!

بیایې موټر په یوه بازار کې ودراوه، او ما اوبه وچښلې. اوبه نه وې، سور اور مې په خېټه کې واچاوه. هغه و، چی ماخستن، پېښور ته راورسېدلو.

زه او کشر ورور مې د یوه ملګري کوټې ته ولاړو.

ددغه ملګري ادرس ما له یوه شاګرد څخه، چې په آبچکان کې سره مخامخ شوو، تر‌لاسه کړ. دغه ملګري کچالو راته پاخه کړي وو، چې د هغو مزه مې تر اوسه، له یاده نده وتلې.

سبا بیا، همدغه ملګري مونږه دفتر ته، چې په هغه وخت کې په فقیرآباد کې و، رهنماىٔي کړو. کله چې دفتر ته لاړو، چې ګورو، هلته ټول شناخته کسان دي، او له هغه ځایه حوېلۍ ته معرفي شوو.

د زما ځینې پخواني ملګري، څوک د اجراىٔیې غړي، او څوک د ولایتونو امیران، او څوک نور مشران شوي وو.

زما ملګرو، زما دومره قدر کړیدی، چې زه چې هرڅومره وکړم د دوی ښه، نشم ور پوره کولای. الله(ج) د، دوی ټولو ته ډېر ډېر اجرونه ورکړي. آمین یارب العالمین.

کله به چې حوېلۍ ته زما ملګري د زما د لیدلو دپاره راتلل، نو د حوېلۍ خلک به حیران وو، چې دا څوک راغلی دی!؟

د حوېلۍ مسىٔولینو، زمونږه بې اندازې قدر او خدمت کړیدی. الله(ج) د، دوی ټولو ته هم ډېر ډېر اجرونه ورکړي. آمین یارب العالمین.

بیا یو څو موده وروسته، مهمانخانې ته ولاړو، چې په هغه ځای کې زمونږه قدر، لا نور هم زیات شو. الله(ج) د، ددغه مهمانخانې ټولو مسىٔولینو ته هم ډېر ډېر اجرونه ورکړي. آمین یارب العالمین.

د یادونې وړ ده، چې زما کشر ورور، پدغه ټولو ځایونو کې، له ما سره یوځای ژوند کاوه.

یوه ورځ، زه جهانګیر آباد ته چې هلته د کوېټ د شفاخانې د جوړولو کارونه، نوي شروع شوي وو، د یوه استاد، د کار په هکله ورغلم. هلته چې ګورم، زیاتره انجینران، زما هم ټولګي، او یا شاګردان وو. ما دوی ته، دغه بل استاد، چې هغه د سېول په رېښته کې، استاد وو، معرفي کړ. له دوی ټولو سره، مې ښه ګلالۍ ډوډۍ وخوړه، او ښه روغبړ مو سره وکړ. دوی ټول زما په لیدلو، ډېر خوشحاله شول، او دلته یوه عجیبه کیسه هم پېښه شوه!

کله چې زما ملګرو، او شاګردانو ، زه ولیدلم، نو دوی بیا په ګډه، ددغه شفاخانې رىٔیس، چې هغه زما هم ټولګی و، مجبور کړی و، چې استعفاء وکړي، او خپل ریاست ماته پرېږدي. هغه و، چې یو څو ورځې وروسته، د مهمانخانې حوېلۍ ته، یو موټروان، له موټر سره تیار راغی، او ما ته یې وویل، چې ته د کوېټ د شفاخانې د رىٔیس په توګه مقرر شوي یې، او د ستا قبولي، د مجاهدینو د هفتګانه حکومت، د شورا له طرفه هم منظوره شوېده. زه یې د مجاهدینو د حکومت، د ساختماني چارو د کمېټې د رىٔیس، دفتر ته بوتلم، او هغو ما ته ددغه دندې مبارکي راکړه، او ما ته یې وویل، چې خپل کار ژر تر ژره شروع کړه. ما په ځواب کې ورته وویل، چې زه دغه وظیفه نشم قبلولای. هغو په ځیر ځیر راته کتل، چې زه څه وایم! ما ورته وویل، چې زه د برق د ریښتې فارغ یم، او زه په ساختماني کارونو، نه پوهېږم. زه به روزانه اجیر کار در سره وکړم، لېکن زه دغه د ریاست چوکۍ نشم قبلولای! هغو حیران حیران راته کتل، او ما ته وایي، چې ته په سور برابر یې، چې ته دغه چوکۍ نه قبلوې!

نو هغه و، چې ما قبوله نکړه، او بېرته، خپلې حوېلۍ ته په لیني موټر کې راغلم، او له هغه ځایه، دوآبې ته، د یوه ډېر نیږدې ملګري د کار ځای ته ورغلم، او نیږدې، ۲ میاشتې، بیا پېښور ته رانغلم. زما هدف دا و، چې څوک ما پیدا نکړي، او ددغه شفاخانې ریاست، زما همغه ملګري ته پاته شي.

بیا چې زه بېرته حوېلۍ ته راغلم، نو د حوېلۍ ټول خلک راته حیران وو، چې زه ولې پټ شولم. ما بیا ټوله کیسه ورته وکړه.

نو بیا ما ته مشوره راکړل شوه، چې زه باید د مجاهد په لېسه کې، او یا د هریپور په لېسه کې معلمي وکړم، او ما هم دغه پېشنهاد، د زړه له کومي ورسره ومانه. نو د تعلیم او تربیې کمېټې، له ما څخه امتحان هم واخیست، او زه الحمدلله په لوړو نمرو په کې کامیاب شوم. وروسته به زه هره ورځ د تعلیم او تربیې دفتر ته، د احوال دپاره ورتلم. هره ورځ به ما ته ویل کېدل، چې ته انتظار کوه، او د ستا په هکله، تر اوسه کومه فیصله نده شوې.

یوه ورځ چې زه دفتر ته ورغلم، او د خپل ځان په هکله مې بیا پوښتنه وکړه. د دفتر مشر، د تېر په شان، بیا راته وویل، چې تر اوسه پورې فیصله نده شوې، او ته منتظر اوسه. ما ورته وویل، چې آیا امکان لري، چې په یوه میاشت کې به دغه فیصله وشي!؟ هغو راته وویل، چې هغه څه نشي ویلای. بیا ما ورته وویل، چې آیا په ۲ میاشتو کې به دغه فیصله وشي!؟ هغو همدغه یوه خبره راته کوله، چې څه نشي ویلای. بیا مې ورته وویل، چې آیا په ۳ میاشتو کې به دغه فیصله وشي!؟ هغو همدغه یوه خبره راته کوله، چې څه نشي ویلای.

پدغه وخت کې، یوه سړي، چې د همدغه مشر تر څنګ ناست وو، او دغه ټولې خبرې یې پخپلو غوږو اورېدلې، له ما څخه، زما د نامه پو‌ښتنه وکړه، نو بیا دغه سړی، دغه د دفتر مشر ته ډېر بې اندازې په قهر شو، او په ډېر قهر یې ورته وویل، چې دغه استاد زه نه پېژنم، او یوازې نوم مې یې اورېدلی دی، او دغه د ستا رویه وه، چې تا له ده سره وکړه!؟

همدارنګه، یوه ورځ زما یو ډېر نیږدې ملګري، چې د تعلیم او تربیې د کمېټې د رىٔیس هم ګوندی، او نیږدې ملګری و، ډېر راته شله شو، او هغو ما ته ویل، چې هغه دغه رىٔیس ته ورځي، او زما کار به پرې وکړي. ما ورته ویل، چې مه ورځه، او زه نه غواړم، چې ته زما په هکله، هغو ته ورشې. هغو نه منله، او هغو ته ورغی. کله چې بېرته راکوز شو، نو د حالت نه یې دا معلومېده، چې کار نه کیږي.

د یادونې وړ ده، چې د ځینو ګوندونو مشرانو، پدغه لارو غوښتل، چې یو څوک، خپل ګوند ته را جذب کړي. خبر نه وو، چې دغه ارمان به دوی، د ځینو په هکله، ګور ته ورسره یوسي.

کله چې زه باالکل مأیوسه شوم، نو بیا مې له ځانه سره فیصله وکړه، چې زه باید لومړی خپلي زده کړي تکمیلې کړم.

نو لدې کبله، زه یوه ورځ په اسلام آباد کې د UNHCR دفتر ته ورغلم، او د امریکا د تګ په هکله مې فورمې واخیستلې. ما ددغه تګ، ټول شرایط پوره کړي وو. یا په بل عبارت په امریکه کې مې درس ویلی و، او هم مې د کابل د انجینری، په پوهنځۍ کې ۶ کاله معلمي کړې وه. کله مې چې دغه فورمې واخیستلې، او بیا مې هر اړخیزه فکر پکې وکړ، نو بیا مې هغه فورمې بېرته څیرې کړې، او له دغه کاره، منصرف شوم.

بیا د برېتش کونسل، د بورسونو یو شرط دا وو، چې بیا به له زده کړو وروسته، ټول حتمي خپل وطن ته بېرته راستون کیږو. نو ما دغه بورس مناسب وباله، او د هغه د ازموینې دپاره مې ثبت نام وکړ، او په هغه کې کامیاب شوم.

هېره د نه وي، چې کله زما نیږدې ملګرو ته معلومه شوه، چې معلمي ونشوله، نو دوی بیا ما ته، په سیاسي چارو کې ډېر مهم او لوړ پوستونه په نظر کې ونیول.

ددې له کبله، چې ما خپله فیصله کړې وه، نو ما لازمه نه بلله، چې زه دغه ډېر لوړ سیاسي پوستونه قبول کړم، او بیا هغه همداسې پرېږدم، او زه لندن ته راشم.

یوه شپه مې، له خپل ډېر نیږدې ملګري سره، ددې لوړ سیاسي پوست په هکله، ټوله شپه د سرک پر غاړه تېره کړه، او هغو زه ډېر هڅولم، چې دغه ډېر لوړ سیاسي پوست باید قبول کړم. کله چې د سهار د لمانځه آذان وشو، نو بیا مې په واضح ډول ټول حال ورته ووایه، او هغو هم بیا نور څه ونه ویل، او لاس یې راکړ، او هغه ډېر خفه شو، چې د هغه خفګان به زما هېڅکله هم هېر نشي.

د یادونې وړ ده، چې ما په ریښتیا سره، د معلمۍ سره ډېره علاقه درلودله، او دغه کار مې په ښه توګه، سرته رسولی هم شوای. مګر، هغه د تعلیم او تربیې د کمېټې رىٔیس، زما ټولې هیلې په سیند کې لاهو کړې!

یوه ورځ مې دغه د تعلیم او تربیې د کمېټې رىٔیس ، یو ځای ولیده، او راته ویې ویل، چې استاده، ته خو بیا هېڅ را معلوم نه شوې، او څه کار کوې!؟

ما ورته وویل، چې همدلته ګرزم، او ګنډې یوه ځای، او بل ځای ته وړم. البته، دغه زما د ډېر قهر اظهارول وو، او بس.

د یادونې وړ ده، چې ما دغه د برېتش کونسل بورس، پدې خاطر قبول کړ، چې هغه د ۱۳ میاشتو دپاره و، او له هغه وروسته، باید بېرته خپل وطن ته راستون شوی وای.

هغه و، چې زه بیا د ۱۹۸۴ مېلادي کال د جون په ۲۱، چې روژه هم وه، دلته لندن ته راغلم.

هېره د نه وي، چې زه کله، پېښور ته را مهاجر شوم، نو ما غوښتل چې پخپل تعهد، له سره یوه نویې کتنه وکړم. دا پدې خاطر، چې د جهادي ګوندونو، مشران ټول په پېښور کی وو. ما د هر ګوند د مشر په هکله ډېر کوښښ کاوه، چې د دوی په هکله کره معلومات ترلاسه کړم. نو ما به د دوی په ټولو غونډو کې برخه اخیستله، او د ټولو مشرانو خبرو ته مې ښه په غور سره غوږ نیوه.

په پای کې مې، له ډېر تحقیق څخه وروسته، بیا په همغه پخواني تعهد، د تاىٔید مهر ولګاوه.

د یادونې وړ ده، چې ما په هغه وخت کې، چې د هر یوه مشر په هکله، کوم قضاوت کړی وو، هغه تر اوسه، هم هغسې ثابت پاته دی، او هغه څه وشول، چې ما په هغه وخت کې فکر کړی و.

د زما د راتګ په لومړنیو شپو کې، زه یوه ملګري، د یوه بل ګوند د یوه غټ سیاسي مشر، کور ته د مېلمه په توګه بوتلم. هغه مشر، زمونږه ډېر قدر او عزت وکړ، او ما ته یې وویل، چی که غواړم، د دوی له ګوند سره کار وکړم، نو ۵۰۰۰ کلدارې به زما معاش، او د زما د ورور به هم مناسب معاش وي. په هغه وخت کې ۵۰۰۰ کلدارې ډېر شی وې، او زه هغه مشر ته تر اوسه دعاګانې کوم. دا پدې خاطر، چې کار پیدا کول، آسانه کار نه و. کله چې سهار شو، نو زه ددغه مشر له مېلمستون څخه، جومات ته د لمانځه لپاره ولاړم، او له لمانځه نه وروسته مې د یوه ډیر نیږدې ملګري کور پیدا کړ، او له هغو سره مې بیا د سهار چای وچښلو، او د هغه مشر کورته بیا ورنغلم.

همدارنګه، یوه ورځ مې یو شاګرد، چې په اسلام آباد کې د جمعیت د ګوند نماینده و، ولیده. هغه ما ته ډېر وویل، چې راځه زه د استاد ته بیایم، او زه لندن ته روان یم، او هغه به ستا د زما پرځای، په اسلام آباد کې د جمعیت نماینده وټاکي. البته، دغه ددې شاګرد، حسن نظر و، اما، ما ډېر په سختۍ ځان ترې خلاص کړ، او بېرته پېښور ته راغلم.

د پام وړ ټکي:

غواړم دغه خبره یوځل بیا تکرار کړم، چې ما په ریښتیا سره ډېره زیاته علاقه درلودله، چې زه خپلو افغانانو ته، د معلمۍ پذریعه، خدمت وکړم. زه چې کله، په لومړي ځل له خپل ګران وطن څخه، مهاجر کېدلم، ما ټوله لاره، په پټه ژړا کوله، او د خپل وطن پرېښودل، آسان کار نه و!

که فرضاً، ما له خپل وطن سره مینه نه درلودلای، نو زه به، په ۱۹۷۵ میلادي کال کې، چې ځوان زلمی هم وم، له امریکې به بېرته خپل وطن ته نه راتلم. هیله کوم چې لوستونکي، داسې فکر ونکړي، چې زه له خپل وطن سره علاقه نلرم!

نه داسې نده. دا زما یو له ارمانو څخه و، چې زه به خپلو وطنوالو ته، د زړه له کومي خدمت کوم. الله(ج) به خبر وي، چې زما دغه ارمان به پوره شي، او کنه!؟

یوه بله خبره باید ذکر کړم، چې هیڅکله، باید یو څوک، له خپلو لوړو زده کړو څخه، ناوړه ګټه پورته نکړي، او له هغو څخه د خپلو ‌وطنوالو، په ګټه کار واخلي. یا په بل عبارت، خپلې لوړې زده کړې، هېڅکله د بل چا په خلاف ونه کاروي.

ځینې خلک چې کله کومه ډیګري تر

لاسه کړي، نو هغه بیا سمدلاسه، د بل چا په خلاف پکاروي، او غواړي، چې خپله ډیګرى، د لا زیاتو امتیازاتو د لاسته راوړو، په لاره کې په کار واچوي، چې دا یو ډېر بد عادت دی، او داسې باید ونشي!

په آتمه برخه کې به ان شاءالله، قدرمنو لوستونکو ته، په انګلستان کې د خپلو زده کړو په هکله، یو څه معلومات وړاندې کړم.

الله(ج) د، ددغه وطن، په اسلام او وطن مین خلک، او لویې اسلامي پرګنې سره یو موټی کړي، تر څو وکولای شي، چې په ریښتیا سره، د دغه وطن، یووالی، عزت، آزادي، او افتخار، بېرته لاسته راوړي. آمین یارب العالمین.

په پای کې خپل د عاجزۍ دواړه لاسونه، د الله(ج) لوی او مهربان دربار ته پورته کوم، او دعا کوم چې الله(ج) د، په افغانستان او په ټوله نړۍ کې هغه شانته سوله راولي، چې هغه الله(ج) ته قبوله اومنظوره وي. آمين یارب العالمین.

زه یوځل بیا خپل د عاجزۍ دواړه لاسونه، د الله(ج) لوی او مهربان دربار ته پورته کوم، او دعا کوم، چې الله(ج) د، د افغانانو ترمنځ هغه څه فیصله کړي، چې هغه الله(ج) ته قبول اومنظور وي. آمين یارب العالمین.

همدارنګه، الله(ج) ته د دعا دپاره یو ځل بیا لاسونه پورته کوم، او دعا کوم، چې الله(ج) د، دغه د کورونا، د وایرس ناورین، پخپل رحمت سره له نړۍ ورک کړي. آمین یارب العالمین.

تر بلې لیکنې، تاسې ټول په لوی او مهربان الله(ج) سپارم.

والسلام.

زما اړیکه:

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

You have no rights to post comments

بیرق ملی افغانستان

afghanistan

image 006 image 006 image 006

ساینس ، طب و معلومات علمی

حقیقت در یوتیوب

youtube

الحاج محمد شاه پيمان

salim abed paiman 200

Bilexperten i Tyresö AB

bilxeperten AB 2019 200A

جنتری ، کلیزه یا تقویم سال ۱۴۰۲

مرکز کتاب نویسی پیمان

په پيښور کښي د ضا خېل په مدرسه

آشپزی افغانی

dast pukht afghani 180

!آدرس و شماره های تماس تمامی سفارتخانه ها مقیم کابل

سفارت افغانستان مقیم سویدن

Anmasad 200

آشپزی افغانی و غذا های لذیز افغانی

تاریخی، سیاسی، فرهنګی ، کلتوری او اجتماعی کتابونه

تلویزیون آشنا

daritvplayer

نماز ستون دین

Namaz Ston Din 1 200

د آشنا تلویزیون وروستی خپرونه

player240

مرحوم داکتر عزیزالله لودین

dr. azizullah lodin 200

ښاغلۍ محمد رسول باوری

bawari 200

استاد شاه محمود محمود

Ustad Shah Mahmood Mahmood 200

د ارګ تاریخچه

باغ بابر

پښتانه اصلاً څوک دي ؟

فال حافظ

hafez copy

سه هزار سال دروغ درتاریخ ایران

Tamuli Dar Bonyan Jalyat 200

Saraji Atal سراجی اتل

سمیع الله تړون

د لسم ټولګيو زده کوونکو د پام وړخبرتيا

د یولسم ټولګيو زده کوونکو دپام وړ خبرتيا

Rates widget

!د دولسم ټولګي زده کوونکو دپام وړ خبرتيا

!بیستمین سالروز پیروزی مجاهدین بر همه مبارک باد

پرویز شگیوال

Currency Converter

شعر پښتو

برنج گل لاله

loga

شرکت حسابداری الیاس

Elias S

ښاغلی سمیع الله تړون

Samiullah Taron 200

ننگرهار مشاعره

ښاغلی سنګر مل عارفزی

ویدیو کلپ کارتون برای اطفال خورد سال

Statistics

سیستم عامل
FreeBSD
پی اچ پی
8.1.20
MySQLi
10.6.14-MariaDB-log
زمان
00:27
ذخیره ساز
فعال شده
Gzip
غیر فعال
کاربران
1
مطالب
2080
نمایش تعداد مطالب
7698198

اخبار جدید

تاریخچه مختصر بچه سقاو

د افغان - انګرېز درې جګړې د انځور په ژبه

پښتانه پر څوسترو ښاخونو ویشل شوي دي ؟

Copyright © 2017. All Rights Reserved www.haqiqat.se حقیقت

Innehållsansvarig: Mohammad Shah Paiman, 076- 428 98 78 - e-post: abed_salim@hotmail.com www.haqiqat.se All Rights Reserved.