بسم الله الرحمن الرحیم
  حکم سُتْرَه در نماز

سُتْرَه درلغت :
سُتْرَه درلغت به معنای پوشش وهر چیزی که بدان استناد می شود. (مجمع البحرین اصطلاح «ستر» جلد سوم صفحه 323 ) .
سُتْرَه دراصطلاح :
سُتْرَه، عبارت از حائل است ودر فقه سُتْرَه حائلی را گویند مثل  عصاء  چوب،  اهن کلا ویا هر حائل دیگر وغیره ... چیز ها که نـُماز گزار هنگام نـُماز خواندن آنرا در پیش روی خویش قرار مید هد  تا مانع رفت وآمد دیگران از سجده گاهش شود واین را در شريعت سُتْرَه می نامند.

برای دریافت کتاب حکم سُتْرَه در نماز بشکل pdf اینجاه کلیک کنید!

 دافغان ملت ستر شهید!!
زما اوستا شهید!!!!

☆زنده گی نامه شهیدسردار محمد داود خان☆

محمدداوود در تاریخ ۲۷ تیر ۱۲۸۸ در شهر کابل زاده شد. پس از پایان دبیرستان نظامی، در سال ۱۹۳۱ وارد دانشکدهٔ افسران اردو گردید.
در دوران دههٔ ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، وی در پست‌های گوناگونی ایفای وظیفه نموده‌است. در سال‌های ۱۹۵۰–۱۹۴۹ وزیر دفاع و از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۳ به عنوان نخست وزیر کشور بود که در این مدت اصلاحات بنیادینی چون نهضت بانوان، اعمار شاهراه و تأسیس تعدادی کارخانه‌های بزرگ را پایه‌گذاری نمود. ظاهر شاه پادشاه افغانستان او را در سال ۱۹۶۳ برکنار کرد.
در ژوئیه ۱۹۷۳ (۲۶ تیر ۱۳۵۳ خورشیدی) با توسل به کودتای نظامی سرد، ظاهر شاه پسر کاکایش را از سلطنت خلع کرده، نطام جمهوری را بنا نهاد. وی از ابتدا دارای افکار چپی و یک ناسیونالیست قوی بود. از این رو با حزب دموکراتیک، به‌ویژه شاخهٔ پرچم روابط نزدیکی داشت و از آنها در پیروزی کودتا استفاده کرده و پس از پیروزی به کادرهای این جناح پست‌های مهم و کلیدی داد.

بسم الله الرحمن الرحیم
آمین بالجهر در نماز

 کلمـﮥ آمین به مد الف و یا امین بر وزن فعیل، اسم فعلی است بـه معنای (اجابت کن) و یا نزد برخی از لغویین چنین ترجمه شده (باید همین گونه باشد) هنگامی که در زبان عربی می گویی (آمین) برای این آمین گفتن مصدری است و آن (تأمین است) امن یأمن تأمینا که باید به تشدید خوانده شود. (آمـين ) یعنی  بار الها !  دعاي ما را بپذير، و ما را به راه راست پايدار گردان.  
در بخاری از حضرت عطا ء بن ابی رباح ( رح ) منقول است که : « الامین دعا » آمین یک دعا است  ( بخاری جلد اول صفحه 107 )
در سنت پیامبر صلی الله علیه وسلم آمین ګفتن در نماز جهری ، جهری ودر نماز سری، سری میباشد.

برای دریافت کتاب آمین بالجهر در نماز بشکل pdf اینجاه کلیک کنید!

داستان عجیب در مورد بیت‌المقدس

زمانی‌که مسیحیت به امپراتوری روم رسید، امپراتورانی چون تئودیوس و دیوکلیسیان مؤمنین را مورد تعذیب و آزار و اذیت قرار می‌دادند. تعذیب و آزار و اذیت امپراتوران چنان بود که صفحات تاریخ با داستان اعجازآمیز اصحاب کهف که از ظلم امپراتوران به غار پناه برده بودند رنگین شد. اما دین حق (در آن‌زمان مسیحیت دین حق بود که با آمدن اسلام منسوخ شد) در دل‌ها ریشه دوانید وبالآخره امپراتور رومی بنام کنستنتین (قنسطنطین= Constantine) مسیحیت را دین رسمی امپراتوری روم اعلان کرد و کیش بت‌پرستی آهسته‌آهسته در سراسر امپراتوری روبه‌زوال نهاد. کنستنتین سه پسر و دو برادرزاده داشت که همه می‌توانستند جانشین وی شوند.

هشت ثور، شرم آور است

مصطفی «عمرزی»

تحول هشت ثور سال 1371 خورشیدی، فصل دوم درامه ای بود که در 7 ثور 57، آغاز کرده بودند. این که چه رویداد هایی پیامد شدند تا دو روز ماه ثور، یادواره های ناخوش باشند، بدون بررسی بنیان ها، در حد بازتاب رویداد هایی خواهند ماند که جناح های مخالف و موافق، به دلخواه تحریف و تعریف کرده اند. بنابراین، تفکر مردم برای خیر، در هسته ای متمرکز نمی شود که با شناخت از مجریان و مُهره ها، در بستری به استمرار حیات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی پاک بقا یابیم که تضمین آن فقط بر اساس ارزش های اخلاقی، میهنی و پیراسته از نیرنگ و ریاست.

قهرمان ملی کیست؟!

مصطفی «عمرزی»

هرچند بحران مداوم، حضور ما در قافله ی تمدن را در دورنما قرار می دهد و سال هاست که مسیر پیمایش برای پیوستن به رفاه و آرامش، ناهموار است، اما این، باعث نمی شود امید مردمان این سرزمین برای آسایشی که قبل از بحران داشتند، به یاد و خاطره مبدل شود.
دلایل زیادی مستند، مصور و تاریخی شده اند که چرا سرعت ما برای پیوستن و همراهی با قافله ی تمدن کند می شود و در شتاب رسیدن به آن، نا آشنایانی را می مانیم که تازه وقتی رسیدند باید بدانند شیوه ی رفتار چیست؟چهل سال ناکامی ها، ناآرامی ها و شکست های واضح، هرچند در گرو تعلقات گروهک ها، توجیه حضور و حماسه می شوند، اما اعتراف به این حقیقت که پس از 7 ثور، همواره بازنده بوده ایم، در جایی به درستی انگشت تایید می نمایاند که مساله ی ملی ما، حاشیه وی شده است.

ناروغ او د هغه پوښتنه!

 (عبدالله وردک)، انګلستان - سپتمبر - ۲۰۱۸

 ګرانو او قدرمنو وروڼو او خویندو!

السلام علیکم و رحمت الله و برکاته!

الله(ج) د وکړي، چې روغ او د کامل صحت څښتن وئ.

ګرانو او قدرمنو لوستونکو!

صحت او سلامتي د الله(ج) د بې شماره نعمتونو څخه یو لوی نعمت دی. یو څوک به د یوه شي په قدر هغه وخت پوهیږي، چې هغه له لاسه ورکړي. د کامل صحت په قدر به هم یو څوک هغه وخت پوره پوه شي، چې هغه ډېر سخت مریض شي.

الله(ج) خپلو بندګانو ته څومره نعمتونه خوشې (مفت) ورکړي دي. د مثال په توګه: د خبرو کولو توان، د لیدلو توان، د اورېدلو توان، او د ذایقې توان، او د تګ او راتګ توان. دغه بې حسابه نعمتونه، مونږه ټولو ته، الله(ج) مفت په نصیب کړي دي. انسانان، باید هر وخت د دغو نعمتونو شکرانه اداء کړي. د خبرو کولو شکرانه داده، چې سړی باید خپله خوله هر وخت د حق په ویلو خلاصه کړي، او یو مسلمان باید په هېڅ وخت کې له خپلې خولې څخه  ناوړه ګټه پورته نکړي. د سترګو شکرانه داده، چې سړی باید حرامو شیانو ته ونه ګوري. او همداسې نور.

تاریخی که باید بخوانیم
(افغانان، لطفاً توجه کنند!)

مصطفی «عمرزی»

معرفی مجموعه ی هشت جلدی کتاب «تاملی در بنیان تاریخ ایران»:

در اوایل دهه ی هشتاد شمسی، زمانی که سید محمد خاتمی در ایران، طرح «گفت و گوی تمدن ها» را معرفی می کرد، در حوزه ی تاریخ و تحقیق زبان دری، نخستین و بزرگ ترین مجموعه کتاب های روشنگر منتشر می شوند. این کتب در تاریخ روشنفکری ایران، بی نظیر بودند. شکاکیت دایم از این حیث که انبوه تاریخ ایران، اشکالات زیاد دارد، صحت و سقم آن چه را از آن ها در تبیین و توضیح کار می گرفتند، در وهمیات دیگری منتقل می کرد که یکی پی دیگر، مساله ی فهم تاریخی را در جایی که تاریخ رسمی ایران می گفتند، به «نا مفهوم» می رسانند.

روز شهادت؟!

هارون انصاری

تجلیل از روز شهدا در ماه سپتامبر است
روز قربانی و شهادت یک «رهبر!؟» است

ندانم دوازده پاس بود یا گریزان ز مکتب
تجلیل روز شهادت یک «انجنیر؟!» است

در دفاع از وطن پنهان بود در هر غار و سوراخ
سالگرد شهادت وزیر دفاع اسبق این کشور است

هرکجا بینی عکس و پوستر و پیکر بی جانش
بر شانه ی اوباش و ارذال، کوچه به کوچه در چکر است

چه مشهور است به گلگون کفن و فرزند این وطن!
جسدش غرق گل بود، کفن اش از سیم و زر است!

سعدی شیرازی، شخصیت دروغین و جعلی
(معرفی کتاب مگر این پنج روزه)

مصطفی «عمرزی»

شهرت دو کتاب «گلستان و بوستان»، پذیرش مجعوله ی سعدی شیرازی را بسیار آسان کرده است. در حوزه ی فرهنگ و ادبیات و چه در حوزه ی تعلیم و تحصیل، دو کتاب فوق، شهرتی به هم رسانده اند که هرگاه عادت بینش سابق بر آن ها متغیر شود، در جوامع عقب مانده ای همانند جامعه ی ما، تکفیر و اتهام روشنگری، دو اصل مهم جاهلی خواهند بود.
چند سال قبل در پی بلاتکلیفی در برابر موج آلوده گی های فکری که بیشترینه ناشی از ابهامات تاریخی، ادبی و در کل فرهنگی می شدند و در واقع همه در جهت ستیز قومی، مردم را غافل می سازند برای یافت راه حل، همواره در توهم بمانند که گره مشکلات آنان با وسایلی گشوده می شود که در گذشته های خیلی دور، بررسی پژوهش ها نشان می دهد  کورگره های وخیم اند، در مسیر دیگری ره زدم تا واقعیت ها رونما شوند.

معنی دیگر پیوستن

مصطفی «عمرزی»

سنجش یک جانبه، دور از خرد است؛ زیرا ارتباط موضوعات، امر طبیعی شناخته می شود. داوری پیرامون حضور گویا غیر موثر حزب اسلامی در پروسه ی صلح، به معنی نبود نفوذ انجنیر حکمتیار نیست. مخالفان مسلح با ابتکار عمل از تمام ضعف ها استفاده می کنند. تشجیع افراد به منظور دفع غیر مسلمان، بی عدالتی هایی که زاده ی حاکمیت های ائتلافی بودند و ناتوانی های دولت، در بسا از موارد طالبان را در جای دولت قرار داده است.
در تمام جریان نبود حزب اسلامی، پیوستن او به دولت افغانستان، فقط برای امیدواری های صلح نبود. چنین برداشتی، جزوی از مساله ی صلح بود. نمی دانم گزارش های اخیری که در آن ها کوشیده شده پیوستن انجینر حکمتیار با دولت را ناچیز جلوه دهند، چه قدر مبرا از سیاست اند؟

قهرمان جهاد
(به مناسبت وفات زنده یاد مولانا جلال الدین حقانی (رح)

مصطفی «عمرزی»

می دانم که پس از فاجعه ی هشت ثور، موضع دفاع از مجاهدین آسان نیست. ویرانگری هایی وحشتناک، کشتار مردم و نفوذ علنی استخبارات منطقه در کشور، برداشت عامه ی افغانان از جهاد را دگرگون کردند. با این همه، قبرستان های بی سر و ته، یتیمان، خانه های ویران، کشتزار های پُر از ماین و میلیون ها مجروح، مهاجر و بی جاشده، واقعیت های تلخی اند که قربانی های مردم را حکایت می کنند. قضاوت های یک جانبه، نباید روی حقایقی پرده افگنند که در سالیان دشوار، بیگانه ی متجاوز، بی هیچ تمهیدی با ما دشمنی کرده است.

درد خودکرده

مصطفی «عمرزی»

فعالان فرهنگی پشتون، بار ها در اعتراض بر نحوه ی برخورد فعالان فرهنگی غیر پشتون که در زمینه ی نقد صورت می گیرند، خاطر نشان کرده اند که نباید با ماهیت پشتون ستیز،   تقصیر گناهانی را بر ما حواله کنند که ربطی به پشتون ها نداشته اند.
حمله ی انتحاری بر یک کلپ ورزشی که محل تجمع هموطنان شیعه و هزاره ی ما بود، چندمین حمله ی خونین پس از زمان بیانات محمد محقق در ایران شمرده می شود. این شخص که حالا می کوشد در جلد طاهر بدخشی نیز حلول کند، از بدنام ترین چهره های تحمیلی 17 اخیر افغانستان است. سخنان پوچ و یاوه ی وی در باره ی هویت ملی، با این اعتراض نیز مواجه شدند که چرا به افرادی همانند اینان موقع می دهند از طریق رسانه ها اذهان را مغشوش کنند (مصاحبه ی نصیر فیاض با محمد محقق در شبکه ی آریانا).

پور خرد
(معرفی کتاب)

مصطفی «عمرزی»

جست و جوی درونمایه در جغرافیای رواج زبان دری (تاجکستان، افغانستان و ایران) در کشور تاجکستان در حالی که با خط سیرلیک (رسم الخط روسی)، سال هاست جزیره شده، پس از استیلای شوروی، همچنان در پی توجیه کمونیسم، اینک آرکاییسم را نیز برای تشدید بحران در کشوری با نود درصد مسلمان، ناآگاهانه تجربه می کنند. در آن جا، دل مشغولی ها، به جز از تخلیقات ادبی فرهنگیان تاجکستان، علاقه مند نمی سازند در سایر  حوزه های پژوهش نیز مشغول شد.
کشور ما پس از رقابت منفی برای ساخت عمق تاریخی که اینک جعلیات حوزه ی تخلیقات را در جای تاریخ، مشغله کرده است، با سقوط در کودتا ها و بحران ها، گونه هایی از توجیهات فرهنگیان افغان را تبارز داد که پس از کودتای هفت ثور، برای     وابسته گی و علایق، بخشی از تولیدات فرهنگی ما، شعار ها و دفاعیه از حاکمیت های سیاه و خونین شدند.

آیین های سخیف
(معرفی کتاب)

مصطفی «عمرزی»

پدیده ی ادیان، پیش از آن که در کلیت فرهنگ و تمدن، فزیکی باشد، نیاز های روانی انسان را رفع می کند. این حس در زمان «تنهایی انسانی» که متکای زمینی نیست می شود و ذهن در ماورای لمس، مامن می خواهد، او را از شر دشواری ها در امن معنویات مطمئن کرده است.
اما تاریخ این تمایل انسانی (دین باوری) نیز عاری از ریا، نیرنگ، استفاده ی سیاسی و شخصی نبوده است. تلخیص این منظور در شرح ادیانی مجمع می شود که سیر تاریخی  تبیین می کند اجتماعات انسانی گسترده ای با گرایش های دلخواه، فرهنگ و روش می سازند تا برای مقام سیاسی و کسب وجاهت اجتماعی، از مزایا مستفید شوند. اگر بررسی بسیاری از ادیان زمینی، توجیه این مدعاست، فصل نقد آن ها از دشواری هایی حکایت می کند که چه گونه افراد و اشخاصی به تلذذ زنده گی رسیده اند که در حیات کهن و مختنق، نمی توانستند و یا نمی دانستند مسیر برون رفت از عذاب روزگار، در کدام جای منظر خوش، نشانی می دهد.

د نړۍ لومړني سیاسي افکار او زموږ معاصر سیاسیون!

کنفسیوس یا کن فوځ د ۶ پېړۍ چینایي سیاستوال و، دۀ د خپلې ټولنې او حکومت په هکله داسې سیاسي آند درلودۀ: (( دۀ د ټولنیزو ګټو پر اصالت ټینګار درلود، فردي ګټې ورته د منلو نه وې او په ټولنه کې د حکومت د شتون پر ارزښت یې ټینګار کو))
کن فوځ د چین د سیاسي افکارو د تاریخ سرلاری بلل کيږي، دی لۀ نن څخه ۱۵ پېړۍ پخوا د خپلې ټولنې او حکومت په هکله داسې سیاسي افکار وړاندې کوي، چې زموږ دمعاصر پېر سیاستوال یې لاهم نه لري. که چېرې نړیوال زموړ پر سیاسي تاریخ او سیاستوالو څېړنه وکړي!