اندرون بیرونی

مصطفی «عمرزی»

در تحقیق «شعوبیه؛ فاجعه ی تاریخی»، برای بار نخست، بحث شعوبی گری را میان افغانان، مطرح کردم. ضرورت تبیین چنین واقعیتی، دلایل زیاد دارد. تاثیر تفکر شعوبی گری، به ویژه در فرهنگ های به اصطلاح خراسانی و فارسی به تبعیت بدعت ها و ناهنجاری هایی می رسد که یکی هم توهم تفاخر در جوامع عقب نگه داشته شده شمرده می شود.
همشهریان کابل در این اواخر شاهد نصب بلبورد هایی در شهر اند که با زبان های دری، پشتو و اوزبیکی، قسم معمول برنامه هایی را معرفی می کنند که بیشتر روی کمیت، رویت و زبان متمرکز اند. هرچند داشته های علمی اندیشمندان این جغرافیه با انکشافات تکنالوژی و فنون معاصر، تاریخی شمرده می شوند، اما پس منظر آنان جزو بحث های فرهنگی، به نوعی به پرستیژ و وجاهت مدعی تمام می شود.

مرز های باز

مصطفی «عمرزی»

صدای یک وکیله را به خاطر سپرده ام که پس از طی مراحل کودکی در پارلمان، حالا خانم وکیله شده است. بخشی از صدای او در رادیوی آزادی که «بزرگ ترین خوشحالی ام پس از سقوط حکومت طالبان، رفتن به مکتب بود»، شاید فقط مسرت ناشی از رفتن به مکتب نباشد.
طیف وسیعی از زنان، به ویژه دختران افغان در کنار جغرافیای آزاد کشور های خارج، در آزادی های سالیان اخیر، نه فقط از فرط خرسندی، بل از روی نوعی کینه، بغض و حتی عمد، کوشیده اند در تمام عرصه های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و ورزشی تبارز کنند و بدرخشند.
اخبار اشتراک دختران افغان در مسابقات ملکه ی زیبایی که در تمام آن ها، تنوع قومی ما آشکار بود، در کشوری که چند سال قبل با حکومت ملایان، عملاً به نام جنس درجه دوم شناخته می شدند، گونه ای از عداوت خصمانه و دهن کجی در برابر آن افراط گرایان مذهبی نیز است که تمام زنده گی را از دریچه ی چند جلد کتاب فقهی می بینند.

تمدن سقوی
(در پاسخ به بی شرمی جاوید کوهستانی)

مصطفی «عمرزی»

یادآوری:

این مقاله را دو سال قبل در جواب به یاوه ی یک منفی باف نوشته بودم که باعث خجالت اش شد. دلیل نشر دوباره ی آن، بر اساس نیاز صورت می گیرد؛ زیرا آن عوامل بی فرهنگ که این جوابیه را نخوانده اند، از لوده گی رقیب ما استفاده می کنند. آنان نوشته ی سخیف کوهستانی را بار دیگر در شبکه های اجتماعی منتشر کرده اند.
دولت مردان ما در جریان رقابت منفی، موضوعاتی را وارد تاریخ افغانستان کردند که اگر امروزه فرزندان ناقلین بخارا در شاخ دیگران بیت می خوانند، باید بسیار افسوس کنیم که واقعیت های تاریخی و تمدنی افغانستان معاصر، قربانی جعلیات، توهمات، یاوه ها و گزافه ها شده اند.
اگر توهم هژمونی فرهنگی، بیماری چند بی مقدار و حقیر است تا از ماخذ چرندیات و جعلیات، برای ما بیت فوقانی بخوانند، اهم تقابل ما برای زدودن آلوده گی ها، فقط وابسته به مبارزه ی سیاسی با سقازاده گان و گروهک شر و فساد نیست.

پشتون ها
(معرفی کتاب)

مصطفی «عمرزی»

پس از تجاوز اتحاد شوروی به افغانستان، دیدگاه ها و مقوله ها برای ساماندهی اجتماعی، بدون آن که بسیار در همسویی با واقعیت ها باشند، در نسخه های پیچیده شده و وارداتی، جزو برنامه هایی می شوند که اینک سه دهه پس از تجربه ی آن ها و آن چه از پی آمد، فهم ما برای طی طریق در مسیر درست، هرگز نتوانست از جاده ی فرعی، در مسیر عام جا بیافتد که در سرزمینی با تنوع قومی، ناممکن است بحث عدالت اجتماعی را در نوسان هایی که به ویژه در هنگامه های حضور خارجی، اشاعه می دهند، نهادینه کرد.

اندیشه در بستر سیاست و اجتماع
(معرفی کتاب)

مصطفی «عمرزی»

اجتماعی و سیاسی، خلط واقعیتی ست که در این مجموعه، هرچند منحصر نیست، اما چه گونه گی طرز نگرشی را آشکار می کند که باید و نباید کار فکری ما را از آدرس قلم، صادر کرده است.
تضاد باید و نباید در شرایطی که مواد قانونی حتی تا سرحد جواز کار «غیره»، نوعیت امتعه ی فرهنگی- رسانه یی ما را خدشه می زند، تا جایی به رعایت مصالح و ملاحظه تناقض می آورد که گاه برای آسیب پذیری ها و گاه برای آن چه «احتیاط مضر» می خوانند، شمرده ایم.
از آغاز روزنامه ی «سرخط» در ماه اسد سال 1394، به عنوان همکار این رسانه ی خوب، مسوولیت هایی را بر عهده گرفتم که در همسویی با این نشریه، فرصت می دادند در نمونه های این چنینی در جایی که مساله ی ملی ایجاب می کند، ملاحظه نکنیم.

افغانستان و بازار آزاد
(معرفی کتاب)

مصطفی «عمرزی»

با نشر دوباره ی این کتاب، بخش دیگری از کالا هایی را معاینه کرده ام که در بررسی مقوله ی سیاسی، سوای مسایل اقتصادی اند. هرچند نام کتاب، ذهنیت ها را به سمت داده های اقتصادی می کشاند، اما منظورم از گزینش این نام (افغانستان و ...)، درست همان گزینه ای بود که در چاپ نخست این کتاب تشویق کرد؛ سال ها شور و غوغا را در بازاری بخریم که بی نهایت سیاسی بود.
اندیشه بر افکار عامه که گره خورده در شکم، تنوع ادعا آورد، در زمان انعکاس، میانه ی تهی خود را در حالی بروز می دهد که آگاه می شویم دیگری خبری از انبوه پول های  انجویی و خارجی نیست.

مزدور شناسی

مصطفی «عمرزی»

با قماش مختلف کسانی آشنا استیم که همه ساله با استفاده از فرصت های عاشورا، میلاد النبی (ص)، انقلاب اسلامی ایران و ... از موضع بیگانه دفاع کرده اند. ایام و اعیاد، جلوه گاه فرهنگ هایی شده اند که در سبوی آن ها، مواد مخدر می ریزند. در این که افرادی از خوان بیگانه می خورند و زنده گانی آنان با پول دیگران تضمین می شود، انکاری نیست، اما این، چه خاصیتی ست که وقتی بر سند تعهد امضا می کنند، هویت خویش را نیز می بازند!
دفاع از رژیم ایران، دفاع از فارسیسم و دفاع از سیاست های این کشور در افغانستان، از مواضع منفی فرهنگی و سیاسی شمرده می شود. شماری از روحانیون وابسته به ایران، وقتی کاملاً یاد شان می رود با آن دستار ها و قبا هایی که معرف عالم مسلمان و مراجع امت اسلامی شناخته می شوند تا نزاکت ها را رعایت کنند، ناگهان حد بی شرمی را می شکنند و با نمای کاملاً شیعی منفجر شده و در یک بحث سیاسی- تاریخی، افغانستان را با تمام دار و ندار تاریخی، «ایران شرقی» می سازند. ملایان وابسته، زمانی که سیاسی می شوند، در این جلد، همتایان افغان ستیزان بی دین استند.

آریاییسم
(معرفی کتاب)

مصطفی «عمرزی»

پدیده ی آریایی، محصول تفکری است که اروپای قرون وسطی را اجازه نمی داد برای رفع تبعیض، تضاد طبقاتی را منتفی کند. اندیشمندان وابسته به اشرافیت مرتجع که انحصار خورد و نوش را با تعیین سرنوشت عامه ی مردم بر عهده داشتند، در پاسخ اعتراض برای تساوی، ایده ای خلق کردند که گویا شرافت خونی و ذاتی حاکمان ایجاب می کند  در رفاه باشند و حق دارند ممتاز بمانند.
اعتراض مردمان آزاده اجازه نداد اشرافیت قرون وسطایی «آریایی» بماند. حق تساوی در مسیر مبارزه ی اخلاقی، بالاخره از انحصارات می کاهند، اما استعمار اروپایی، زمانی که با دستان باز، جغرافیای جهان را در می نوردد، پدیده ی آریایی، وحدت استعماری را توجیه می کند با برتری نژادی، جفا هایی کنند که تا پایان استعمار مستقیم، تاریخ طولانی ملت های دربند را آفریده است.

قهرمان محصور

مصطفی «عمرزی»

گشت های جاده یی هواداران مسعود در کابل، حقیرتر از سالیان قبل بودند. هرچند تهوع فقر فرهنگی راه پیمایان آشکار می شد، اما می کوشیدند با شرآشوب، باز هم به فسادکارانی روحیه بدمند که از 17 سال به این سو، عقب دروازه های ارگ نشسته اند تا در شانس های طلایی (تحمیل از سوی خارجی) یا نیرنگ های بزرگ نمایی، دولتداران غیر تنظیمی را بفریبند.
سال قبل که کندز سقوط کرد، پاره کردن و به آتش کشیدن تمام علایم تنظیمی، به ویژه جمعیتی و شورای نظاری، فغان فعالان به اصطلاح «معدنی» (مدنی) آنان را درآورد. با همان ادبیات وقیح و زشت پارسی خر-آسانی استدلال می کردند که این، یک کار قومی است.

برند فرهنگی

مصطفی «عمرزی»

ارتباط تنگاتنگی میان عواطف و ظواهر انسان وجود دارد. نحوه ی پوشیدن لباس و آرایش، جزو موضوعات جدا ناشدنی مردمان امروزی است. وقتی اثرات مود و فیش را روی پوشش مذهبی نیز می بینیم، ارتباط عاطفی و ظاهری رفتار و کردار آشکار می شود.
فرهنگ، پدیده ی فرامرزی تلقی شده است. در جایی که این پدیده جذب می شود، شکستن باور های دینی نیز مشکل به نظر نمی رسد. نحوه ی پوشش لباس به معنی حجاب یا ستر در میان میلیون ها زن و دختر مسلمان، بسیار متفاوت است. پدیده ی فرهنگ مود و فیشن با ماهیت فرامرزی، از حریم باور های دینی نیز می گذرد. گرایش به تسهیل، با کردار ایجادگر، رمز رشد و انکشاف بشری شمرده می شود. عبور از گذشته، در رو به جلوی وسعت یافته است که به تنوع تقسیم کرده اند.

اصل تغییر

مصطفی «عمرزی»

با حفظ احترام نخبه گان و کادر ها علمی و آموزشی کشور، این حقیقت کاملاٌ مبرهن است که توانایی جسمی پایایی دایمی ندارد. بنابراین با افزایش سن، اگر بر میزان تجربیات و آگاهی ها افزوده شود، از توان فزیکی کاسته می شود. افراد بی شماری اند که در کسوت آگاه و با تجربه، اما بر اثر ضعف جسمی و ناکارایی های حافظه، هرگز نمی توانند در جایی به استمرار ارشاد و آموزش بایستند که در جوانی و میان سالی، آنان را توان می بخشید نقش خویش را زمانی که رسالتمند است، به درستی ایفا کنند.

مُنحنی تاریخ
(معرفی کتاب)

مصطفی «عمرزی»

تحریف تاریخ، مبحث مهم بررسی فی نفسه ی مساله ی تاریخ است. فصول زیادی تدوین و تالیف می شوند که با شرح ریفرنس، هدف صاحب اثر را برای حقانیت مدعای او تایید می کنند؛ اما آیا هر اثر و یا هر مولد انسانی، به ویژه در بسامد تاریخ، فقط با شرح ماخذ و منابع، موجه می شوند؟
ابعاد علم تاریخ با استعانت از ابزار ملموس، کار تحقیق و پژوهش تاریخی را از سال هاست که از کتابخانه ها و مخیله ی قلم پردازان به واقعیت هایی کشانیده که بدون شک، تداخل عنصر سیاست در انحراف برداشت های سیاسی، صورت واقعیت های تاریخی کهن را به نام و نشان دیگری معروف می کند. از تعمیم این فرهنگ، ابوابی در فصل معضلات گشوده شده اند که اینک در محدوده ی جغرافیا های سیاسی، حد مرزبندی های تعصب، شاید مردمانی را که از مزایای بی شمار فرهنگ های مولد خود شان کلیت اند، در ازهم پاشی فکری به پرتگاهی بکشاند که قله ی اوج آن را برای عدم دید کرانه های فراخنای واقعیت، مسدود می کنند.

آرکاییسم
(معرفی کتاب)

مصطفی «عمرزی»

آرکاییسم (باستانگرایی)، مقوله ی پیچیده است که در لایه های چند طبقه ی زمین، پیش از آن که عنصر سیاسی، واقعیت بشری آن ها را در جغرافیای های کنونی تحریف کند، شرحی از دارایی ها و کاستی های مردمانی می باشد که خود در بخش دیگر آن (گورستان) خوابیده اند و مهمترین راز زنده گی و هستی آنان مدفون است.
برای بررسی و درونکاوی تمام شاخه هایی که در علم و هنر، خلاصه در کلیت آن ها (تمدن) پدید آمده اند، عمده ترین بخش ها، ستون های فرضیات اند که در نهایت، قضیه های لاینحل نیز می شوند.
تلفظ «دهن گشاد» و «دهن پُرکن» باستانی، لذتی ست که از مخرج ها تا سرلوحه های مکان ها و نهاد ها، ما را مشعوف می سازند، اما با تاسف که بخشی از تفکر تعصب برای تعلقات خاص را نیز ساخته اند. تمایلی که اجازه نمی دهد اصل انسانی، هسته ی حیات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی باشد.

آرزوست

هارون انصاری

 ز این رهبران سُست عنصر دلم گرفت
هم رزمان، همسنگران و دلیرانم آرزوست

 ملول گشت خاطرم از این همه ادعا و بیان
 وطندارانی چون امان، داوود و نجیبم آرزوست

 تا بکی دل بگیرید و چشم ها باشد پُر ز نم؟
 دهقانان، کارگران و استادانم آرزوست

 گر بگردی این شهر را کوچه به کوچه
 منافق بینی هر جا، مرا یک با ایمانم آرزوست

 این همه بیان فقط از مجاهد و جهاد بهر ملت
 مرا همان ویش زلمیان و دوستان با وجدانم آرزوست

زلمی خليلزاد د افغانستان د ستونزې د حل کيلي ده، خو ولې يې مخالفت کيږي؟

راپورونه وايې د امریکا د بهرنیو چارو وزیر په پام کې لري چې په افغانستان کې د امریکا پخوانی سفیر زلمی خلیلزاد د افغانستان لپاره د خپل ځانګړي استازي په توګه وټاکي. که څه هم سپینې ماڼۍ او د بهرنیو چارو وزارت د خلیلزاد د احتمالي ټاکنې په اړه له څه ويلو ډډه کړې او په خپله خلیلزاد هم په دې اړه څه نه دي ویلی خو د راپورونو له مخې دوو امریکایي چارواکو او د کانګرس یوه همکار چې د بهرنیو چارو د وزیر مایک پومپیو له دغه پلانه خبر دي؛ ویلي چې خلیلزاد به ډېر ژر جنوبي آسیا ته سفر وکړي.

بسم الله الرحمن الرحیم
  حکم سُتْرَه در نماز

سُتْرَه درلغت :
سُتْرَه درلغت به معنای پوشش وهر چیزی که بدان استناد می شود. (مجمع البحرین اصطلاح «ستر» جلد سوم صفحه 323 ) .
سُتْرَه دراصطلاح :
سُتْرَه، عبارت از حائل است ودر فقه سُتْرَه حائلی را گویند مثل  عصاء  چوب،  اهن کلا ویا هر حائل دیگر وغیره ... چیز ها که نـُماز گزار هنگام نـُماز خواندن آنرا در پیش روی خویش قرار مید هد  تا مانع رفت وآمد دیگران از سجده گاهش شود واین را در شريعت سُتْرَه می نامند.

برای دریافت کتاب حکم سُتْرَه در نماز بشکل pdf اینجاه کلیک کنید!